«از پنجره‌ی من» (۱۹۷۸ تا ۱۹۹۹) شناخته‌شده‌ترین اثر هنرمند لهستانی ژوزف روباکفسکی است. این اثر، یک پروژه بلند‌مدت مستند است که از داخل منزل هنرمند فیلم‌برداری شده است. از سال ۱۹۷۸، روباکفسکی شروع به ضبط برش‌های کوتاهی از فعالیت‌های روزمره داخل مجتمع بیست طبقه محل زندگی‌اش کرد- این ساختمان بنایی است که به‌طعنه «منهتنِ ووچ» لقب گرفته بود. با این روزنگاری بصری، هنرمند گذار لهستان را از سوسیالیسم پس از جنگ به جنبش همبستگی (سولیدارنوشچ) در اواخر دهه‌ی ۱۹۸۰، جمهوری سوم لهستان و ورود این کشور به اقتصاد بازار، دنبال می‌کند. در یک مونتاژ بیست‌دقیقه‌ای، گزارش تفسیری راوی اول‌شخص به کمک مشاهده کردن، نسبت دادن، پیوند زدن و سازمان‌دهی کردن، راهنمای بیننده در خلال این قطعات کوتاه از فعالیت‌های روزمره است. به‌این‌ترتیب، تصویر چند اتومبیل در حال حرکت، به داستان جریمه پارکینگ همسرش و صحنه‌ای از پیاده‌روی دو دختر جوان در میان اتوبوس‌ها، به گزارشی از صنعت پررونق گردشگری تبدیل می‌شود. راوی با دقت به تغییرات جزئی فضای عمومی، وقایع اجتماعی و سیاسی یا ظهور افرادی که مرتباً به میدان زیر پنجره رفت‌وآمد دارند، توجه دارد. در سال ۱۹۹۸ پس از صدور مجوز ساخت یک هتل پنج ستاره در مقابل پنجره‌ی روباکفسکی، این هنرمند پس از بیست و دو سال در سال ۱۹۹۹ به این پروژه پایان داد.
ژوزف روباکفسکی، از اولین نسل ویدیو آرتیست‌های لهستان است. او در پوزنان متولد شد و در ووچ زندگی و کار می‌کند. او در «مدرسه ملی عالی سینما، تلویزیون و تئاتر» شهر ووچ در رشته فیلم‌سازی تحصیل کرد و در «دانشکده عالی هنر دانشگاه نیکلاس کوپرنیک» در شهر تورون به تحصیل در رشته تاریخ هنر پرداخت. او پس از کار با تصاویر ثابت، از اوایل سال ۱۹۷۴ شروع به تجربه ویدیو کرد. او کلکتیو « Zero 61» و «Warsztat Formy Filmowj» را راه‌اندازی کرد و از سال ۱۹۷۸ گالری «Exchange» را در منزل شخصی خود در شهر ووچ اداره می‌کند. روباکفسکی در آثار خود، گرایش‌های اجراگرایانه و مفهومی را ترکیب می‌کند و نیز ارجاعاتی دارد به کنستراکتیویسم لهستان در دهه بیست و سی. روباکفسکی، در تقابل با برساخت ادب واقعیت روایی، روباکفسکی به یک گونه خاص پدیدارشناسی فیلم علاقه دارد، مثلاً آثاری مانند «Test I/II, 1,2,3,4» یا «مواظب باشید: نور!» متمرکز است بر به روی پرده انداختن یک اشعه‌ی نور.
ترجمه از بهار احمدی‌فرد
منبع: سایت دی-اِست
