مجله‌ی سرخوشی

دریاچه هنر/ تپه‌های عباس آباد

منصوره بشیری پور |
تهران
از سال ۱۰۲۴ بعد از انتخاب به عنوان پایتخت ایران همیشه بیش از شهرهای دیگر کشور مورد توجه بوده است. تمرکز همهی واحدهای سیاسی،فرهنگی و اجتماعی شاید علل این توجهات محسوب شود. اما این  کلان شهر برای ما علاوه بر عناوین بالا به عنوان زیست بوم نیز اهمیت مییابد. کلان شهری که روزانه شاهد پروژههای در دست احداث برای رفاه بیشتر شهروندانی است که روزانه بر تعداد آنها اضافه میشود. پروژههایی که در مواردی نه تنها به نفع شهروندان نبوده بلکه بر مشکلات زندگی در این کلان شهر نیز اضافه کرده است

شاید هر شهروند دیگری چون من با شنیدن شفاف سازی شورای شهر تهران در راستای ارائه بودجه پیشنهادی سال ۹۷ شهرداری به بررسی طرحهای اجرایی در شهر کنجکاو شود تا بیشتر در مورد ماموریتها و حوزههای فعالیت شهرداری بداند

جزئیات مصارف بودجه، ماموریت، ماموریت شهرسازی و معماری؛ واحد اجرایی: شرکت نوسازی عباسآباد، نوع اعتبار: تملک دارایی سرمایهایی، عنوان پروژه: احداث دریاچه هنرشرکت نوسازی عباسآباد، بودجه پیشنهادی: ۹۰ میلیارد ریال

یک پروژهی احداث دریاچه در تهران، در پایتخت کشوری گرم و خشک که با مشکل کم آبی شدید دست و پنجه نرم میکند و همچنین با بروز مشکلاتی که از سال ۹۲ با احداث دریاچه شهدای خلیج فارس در منطقه ۲۲ تهران ایجاد شده، بسیار میتواند تامل برانگیز باشد.دریاچهخلیج فارس که به منظور تلطیف هوای تهران و کاهش آلودگی و ایجاد فضای شاد و مفرح با فضایی به وسعت ۱۴۰ هکتار برای پایتخت نشینان پدید آمد،اهداف دیگری مثل رونق گردشگری و اقتصادی و از همه مهم‌تر تغذیه سفرههای آبزیرزمینی را نیز یدک میکشید. اما تجربهاولین و تنها دریاچه مصنوعی ایجاد شده در اطراف تهران چندان تجربهی خوشایندی نبوده است. آبگیری اولیه با فاضلاب تصفیه شده و پیگیری نکردن و راکد ماندن آن باعث شده تا این دریاچه به محل رشد و نمو جلبکها و پشههای موذی تبدیل شود؛ بوی بد ایجاد شده، پرشدن سطح آب و حتی سطح شهر از مگسکهای سفید به خصوص در فواصل گرم سال و عدم رعایت بهداشت توسط بازدیدکنندگان تنها یک بخش از مشکلات پیش آمده است و بخش مهمتر آن بلندمرتبه سازیهای این منطقه به دلیل استفاده از چشمانداز این دریاچه است که شاید دستگاه تنفسی شهر را با مشکل روبهرو کرده است یعنی بادهای معروفی که از غرب به شرق تهران میوزید و روزهای بیشماری تنها ناجی آلودگی هوای تهران محسوب میشد. بیتدبیری و عدم تسلط بر ادامهی پروژههای این چنینی ساکنین شهرِ با دریاچه را در باتلاقی از مشکلات غرق میکند.

بودجهی کلی مصارف شهرداری تهران ۱۷۵ هزار میلیارد ریال پیشنهاد شده است  از این بودجه حدوداً ۶ هزار میلیارد ریال به حوزه معاونت شهرسازی و معماری تعلق میگیرد که همان طور که بیان شد ۹۰ میلیار ریال به احداث دریاچهی هنر در تپههای عباسآباد تخصیص یافته است. هرچند دریاچهها میتوانند سرانه فضای سبز را افزایش دهند اما عدم مدیریت تهدیدهای روبهرو میتواند بافت گیاهی تپههای عباسآباد را با خطری جدی مواجه کند و مشکلات دریاچه شهدای خلیج فارس این بار در قلب شهر ایجاد کند. آیا این ۹ میلیارد تومان بعد از سال ۹۷ با فرض پایان پروژه به مکانیزم از پیش تعیین شده تعلق میگیرد یا باید منتظر تخصیص بودجهسال آینده برای رفع مشکلات احتمالی باشیم؟

منصوره بشیری پور