پرونده شماره دو: در جای خانه

پرونده‌ای به همین نام زیر نظر دبیر مهمان‌مان آزاده بهکیش، که چند سال پیش آغاز شده بود و مشمول حال دوران پندمی و جنبش‌های پس از آن است. پس از انتشار تجربه‌ی ادامه‌دار متروکه‌ها از بهکیش که در شماره‌ی پیشین به آن پرداختیم و جلسات تحریریه‌ی دوره‌ی اول مجله، توجه‌مان بیش از پیش به فضاهای جایگزین، گردآوری و آرشیو پروژه‌های هنری‌ای جلب شد که «خانه‌» را به عنوان مرکز یا نقطه‌ی عزیمت خود قرار داده‌اند.

این خانه‌ها به‌عنوان فضاهایی میانجی، در غیاب فضاهای شهری برای تجمع و معاشرت، درحال باز کردن جای خود در فضای فرهنگی-هنری ایران بودند. چه به صورت گالری، مدرسه و کارگاه، چه در قالب محل گردهمایی و تبادل نظر، شعرخوانی، فیلم دیدن جمعی، و حتی کنشگری‌های اجتماعی-سیاسی.